Ακόμη και τα gecko που ανήκουν στους πιο έμπειρους ιδιοκτήτες, είναι πιθανό αντιμετωπίσουν κατά διαστήματα προβλήματα υγείας. Υπάρχει μια ποικιλία προβλημάτων υγείας που μπορεί να επηρεάσουν τα gecko μας. Μερικά από τα οποία απαιτούν τη διάγνωση ή τη θεραπεία από έναν κτηνίατρο.
1. Μερική έκδυση
Τα υγιή gecko, που ζουν στις κατάλληλες συνθήκες περιβάλλοντος, ακολουθούν κανονικά τη διαδικασία της έκδυσης.
Πραγματοποιούν πλήρη έκδυση και συχνά καταναλώνουν τα κομμάτια του δέρματός τους σε τέτοιο σημείο όπου ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να παρατηρήσει ότι έγινε έκδυση.
Μερικά gecko αντιμετωπίζουν περιστασιακά προβλήματα κατά την έκδυση. Σε κάποια εμφανίζεται χρόνια δυσκολία να την πραγματοποιήσουν. Τα συμπτώματα της δυσέκδυσης κυμαίνονται από την παρουσία μεγάλων κομματιών δέρματος που είναι προσκολλημένα στο κεφάλι, την ουρά ή τα άκρα, έως την παρουσία υπολειμμάτων δέρματος γύρω από τα μάτια, στην άκρη της ουράς ή τα δάχτυλα των άκρων.
Αυτό το υπόλειμμα πρέπει να αφαιρεθεί δεδομένου ότι μπορεί να προκαλέσει συμπιεστική βλάβη στα άκρα.
Στα gecko που δέχονται τους χειρισμούς των ανθρώπων τα υπολείμματα μπορούν να αφαιρεθούν με
- Εμβάπτιση ή ψεκασμό της περιοχής και χειρωνακτικό ξεφλούδισμα του προσκολλημένου υπολείμματος όταν γίνει μαλακότερο από το νερό.
Για τα gecko που δεν δέχονται τους χειρισμούς των ανθρώπων, θα ήταν χρήσιμο να κατασκευάσουμε μία «σάουνα»!
- Κόβουμε μία λαβή στο κάλυμμα ενός πλαστικού δοχείου, καλύπτουμε με μία πετσέτα και γεμίζουμε με ζεστό νερό. Τοποθετούμε το gecko στο δοχείο για 10 λεπτά, έτσι ώστε η υγρασία να μαλακώσει το υπόλειμμα δέρματος. Με λίγη τύχη, το gecko στη συνέχεια θα είναι σε θέση να συνεχίσει την έκδυση μόνο του.
Ένα σοβαρό πρόβλημα έκδυσης είναι για παράδειγμα, η συρρίκνωση της άκρης της ουράς, η οποία είναι προτιμότερο να αντιμετωπιστεί από κτηνίατρο.
Τα σοβαρά προβλήματα έκδυσης στους νεοσσούς, αν δεν βελτιωθούν εγκαίρως μπορεί να αποτελέσουν ένδειξη ότι οι νεοσσοί θα πρέπει να θανατωθούν.
2. Μεταβολική νόσος των οστών
Όλα τα gecko χρειάζονται ασβέστιο για τη διατήρηση γερών οστών και βιταμίνη D3 που βοηθάει στον μεταβολισμό του ασβεστίου. Το ασβέστιο παρέχεται συμπληρωματικά ως συστατικό σε τροφές όπως τα φρούτα ή περιχύνεται μέσα στους τροφοδότες.
Η βιταμίνη D3 παρέχεται μέσω της έκθεσης στο ηλιακό φως, μέσω της ακτινοβολίας UVΒ και με ασβέστιο ή βιταμίνες σε μορφή σκόνης.
Τα gecko που δεν λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες ασβεστίου ή βιταμίνης D3, αντιμετωπίζουν απώλεια της οστικής πυκνότητας (μεταβολική νόσος των οστών, ή ΜΒD) και τα οστά τους μετατρέπονται αρχικά σε μαλακά, ελαστικά και τελικά, οδηγούνται σε παράλυση λόγω των παραμορφώσεων.
Αυτή η διαδικασία συνήθως συμβαίνει σε ένα χρονικό διάστημα μηνών ή και περισσότερο. Βέβαια σε ορισμένες περιπτώσεις όταν ένα gecko εκτεθεί ακούσια σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να υποστεί οξεία και κατακλυσμιαία ανεπάρκεια ασβεστίου.
Στα κλινικά συμπτώματα της MBD περιλαμβάνονται:
- Η παράλυση των άκρων
- Η ύπαρξη ελαστικού σαγονιού που δεν επιτρέπει στα gecko να μασάνε ή να τρέφονται με θηράματα που κυνηγούν
- Συστροφές στην ουρά ή τη σπονδυλική στήλη που δεν ήταν προηγουμένως παρούσες.
Περιστασιακά οι νεοσσοί γεννιούνται χωρίς την ικανότητα να μεταβολίζουν σωστά το ασβέστιο και δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν.
Επιπλέον, είναι απαραίτητο να παρέχεται φροντίδα στα θηλυκά που παράγουν αβγά. Χρειάζονται περισσότερο ασβέστιο από ό,τι συνήθως για να αναπληρώσουν το ασβέστιο που δαπανήθηκε για τη διαμόρφωση των αβγών τους.
Τα ήπια περιστατικά της MBD είναι αναστρέψιμα αν αυξήσουμε την πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D3.
Τα πιο σοβαρά περιστατικά της MBD πρέπει να αντιμετωπίζονται από έναν κτηνίατρο.
Συχνά, οι παραμορφώσεις των οστών δεν διορθώνονται κατά την αντιμετώπιση της MBD. Η περαιτέρω παραμόρφωση μπορεί να αποφευχθεί με την κατάλληλη θεραπεία.
3. Παράσιτα
Όλα τα gecko πιθανώς φέρουν ένα χαμηλό επίπεδο ενδοπαρασίτων τα οποία δεν τους βλάπτουν.
Ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα λόγω άγχους, μιας ασθένειας ή ενός τραυματισμού, μπορεί να καταστήσει δυσκολότερη τη διατήρηση των παρασίτων υπό έλεγχο. Όταν αυξηθεί το παρασιτικό φορτίο, η υγεία της σαύρας επηρεάζεται αρκετά.
Σε άλλες περιπτώσεις, ένα gecko μπορεί να γίνει ξενιστής ενός νέου παρασίτου, καθώς το καταναλώνει με τα κόπρανα ενός άλλου ζώου ή από το περιβάλλον του (αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο τοποθετούμε σε καραντίνα τα νέο-αποκτηθέντα ζώα).
Τα gecko με πολύ μεγάλο παρασιτικό φορτίο μπορεί να είναι ασυμπτωματικά ή μπορεί να παρουσιάζουν συμπτώματα όπως είναι τα δύσοσμα ή καταρροϊκά περιττώματα, η διογκωμένη κοιλιά, η απώλεια βάρους και η ανορεξία.
Αν και μερικοί άνθρωποι προσπαθούν να θεραπεύσουν τα παράσιτα από μόνοι τους με τη χορήγηση ενός αντιπαρασιτικού φαρμάκου ευρέος φάσματος, είναι πιο σωστό να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο για να καθορίσει τη σωστή φαρμακευτική αγωγή και δοσολογία.
Η θεραπεία θα περιλαμβάνει επίσης την απολύμανση του περιβάλλοντος με σκοπό την αποτροπή της εκ νέου μόλυνσης.
Ορισμένα είδη σαύρας, ειδικά τα άγρια, είναι επιρρεπή στη μόλυνση από εκτοπαράσιτα, συνήθως από τα ακάρεα. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να χορηγηθεί θεραπεία για το δέρμα της σαύρας και ομοίως να απολυμανθεί το περιβάλλον για την αποτροπή της εκ νέου μόλυνσης.
4. Άγχος
Τα gecko μπορούν να αγχωθούν για ποικίλους λόγους, όπως είναι η μετάβαση σε ένα νέο περιβάλλον, η αλλαγή ενός οικείου περιβάλλοντος, η εισαγωγή ενός άλλου ερπετού, ο συνωστισμός, η αναπαραγωγή ή οποιαδήποτε αλλαγή στην εκτροφή.
Το άγχος δεν αποτελεί μια ασθένεια από μόνη της, αλλά είναι ικανό να προκαλέσει διάφορα συμπτώματα, όπως είναι η απροθυμία για κατανάλωση φαγητού και η καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος που οδηγεί σε υπερφόρτωσή τους με παράσιτα.
Επιπλέον, το στρες είναι ικανό να προκαλέσει προβλήματα στην έκδυση των gecko, τα οποία δεν είχαν παρατηρηθεί κατά το παρελθόν υπό φυσιολογικές συνθήκες.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως κατά την απόκτηση ενός νέου gecko που πρέπει να εγκλιματιστεί στο καινούργιο περιβάλλον του, αν δώσουμε στο ζώο μας χρόνο να προσαρμοστεί, χωρίς ιδιαίτερους χειρισμούς ή διαταραχές, τότε το πρόβλημά του θα ξεπεραστεί.
Σε άλλες περιπτώσεις, οι στρεσογόνοι παράγοντες πρέπει να αφαιρεθούν (π.χ. διαχωρισμός από τα υπόλοιπα ερπετά) και οι ασθένειες που προκαλούνται από το άγχος, πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα.
5. Πληγές
Τα gecko που συνυπάρχουν με άλλα ερπετά είναι πάντα επιρρεπή σε πληγές από δαγκώματα ή το ξύσιμο.
Βέβαια, ακόμη και αυτά που ζουν μόνα τους μπορούν να τραυματιστούν όταν έρχονται σε επαφή με αντικείμενα ή ακόμα και με επιθετικές προσπάθειες να πραγματοποιήσουν την έκδυσή τους.
Οι σοβαρές πληγές, που είναι μεγάλες ή αρκετά βαθιές, μέσα από τις οποίες αποκαλύπτονται τα οστά ή τα σπλάχνα πρέπει να αντιμετωπίζονται από έναν κτηνίατρο.
Τα τραύματα που είναι λιγότερο σοβαρά πρέπει να διατηρούνται καθαρά, μακριά από υποστρώματα σωματιδίων και να επουλώνονται από μόνα τους. Οι πληγές μπορούν να καθαριστούν με υπεροξείδιο του υδρογόνου.
Αν η πληγή δεν επουλώνεται ή αρχίζει να φαίνεται μολυσμένη, συνίσταται η θεραπεία από έναν κτηνίατρο.
Είναι επίσης σημαντικό να προσδιοριστεί η εξάλειψη της αιτίας του τραύματος. Αυτό μπορεί να απαιτεί την αλλαγή στη διαμόρφωση του περιβάλλοντος ή το διαχωρισμό από τα υπόλοιπα ερπετά.
Συνεπώς, τα gecko μπορούν να διατηρούνται υγιή δίνοντας την κατάλληλη προσοχή στα πιο κοινά προβλήματα υγείας και έχοντας καλή αίσθηση για το πότε πρέπει να ακολουθήσουν κάποια θεραπεία και να επισκεφθούν τον κτηνίατρο.
Το KALSIS® pets αποτελεί την καλύτερη λύση για ταχεία ανάκτηση οστικής μάζας και για κατάγματα . Ρυθμίζει το ασβέστιο στα οστά και βοηθάει στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου.
Είναι σε υγρή μορφή και ενδείκνυται για ερπετά.
ΑΠΟΚΤΗΣΕ ΤΟ!
